4 jaar Kikkerliefde
Gepubliceerd op:
Het laatste blogbericht van Nathalie
Vandaag is het 4 jaar geleden dat onze Mette werd geboren;
ons kleine kikkertje.
Dat was immers wat haar grote zus zag toen ze naar dat kleine mensje in het glazen huisje keek.
En zo zijn we haar altijd blijven noemen; onze Mette, ons kleine kikkertje.
Waar een kikker is, is Mette..
Het begin van een intens verdrietig, maar ook heel mooi verhaal.
Ik kijk met veel liefde terug naar de afgelopen 4 jaar waarin ik I Luf Stuff mocht opbouwen, bedrijven en uiteindelijk mocht overdragen aan Daniëlle.
De meesten die deze blog lezen kennen vast ons verhaal, maar mocht dit niet zo zijn kun je dit in de eerdere blogs teruglezen.
Mijn keuze om te stoppen..
In juni 2019 belandde ik in een ontzettende dip, een soort van midlife-crisis mag je het ook noemen, maar dan net iets eerder zeg maar 😉
Na de zoveelste tegenslag binnen ons gezin en onze familie, was de koek een beetje op. De fut was er uit, het malen in mijn hoofd ging weer aan en ik vroeg mezelf af waar ik in vredesnaam mee bezig was…
Hoe had je het bedacht om een gezin te runnen, 60 uur per week te werken (administratief en webshop), een paard te hebben en geen tijd om te socializen?
Nou… dit had ik dus niet bedacht en dit had ik ook niet voor ogen om jarenlang te blijven doen…
Ik besloot voor mezelf, maar vooral ook voor Rik, Annemie en Diede om na te gaan denken wat ik nou eigenlijk wilde en hoe ik de beste versie kon zijn van mezelf.
Hier schreef ik ook een gedicht over
(welke ik nog nooit aan iemand heb laten lezen):
Gevallen
Ik ben al vaak gevallen
En stond dan ook weer op
Maar nu heb ik me zeer gedaan
En ben vergeten: hoe stond ik ook alweer rechtop?
Ik weet niet meer waarom of hoe
Ook niet van hoe laat of van wanneer
Als je nu vraagt hoe het met mij gaat
Dan weet ik het even niet meer..
Laat me maar even huilen, schreeuwen
Laat me maar missen, bewust zijn van mijn pijn
Want na jaren dapper doorgaan
Vind ik klein zijn ook best fijn..
Morgen gaat het vast iets beter
Elke dag een stapje, maar niet te snel
Want hoe klein ik me nu ook mag voelen..
Mijn grootste liefdes, begrijpen dat wel
Ik besloot om een opvolger te zoeken en hoopte dat Daniëlle het stokje wilde overnemen, gelukkig zei ze ja!
Dat maakte dat ik in mijn hoofd al een knopje om kon gaat zetten, het afscheid van I Luf Stuff voor mij was in zicht.
Het viel me zwaar, maar het luchtte ook op…
Meer tijd voor mijn gezin was de grootste drijfveer..
Het moeten missen van Mette betekent voor mij automatisch dat ik veel intenser van mijn kinderen geniet.
Spaarzame momentjes; grappige uitspraken, ontdeugende praktijken, mijlpalen die gehaald worden!
Maar wat doe ik nu dan?
Ik ben weer terug beland in het ‘Land der Boekhouders’
Nu ik het zo schrijf is het eigenlijk wel bijzonder..
Ik vluchtte weg uit de administratieve wereld omdat het me teveel energie kostte na het overlijden van Mette, ik had er simpelweg de kracht en focus niet meer voor..
Er is me eind vorig jaar een heel mooi aanbod gedaan door een oud werkgever waar ik geen nee tegen kon zeggen.
Ik blijf nog wel actief als zelfstandige, maar nu in combinatie met een parttime baan!
Daarnaast ga ik na de zomer ook weer een opleiding volgen, waar ik ontzettend veel zin in heb.
Maar voor die tijd… gaan we eerst trouwen!!
Na 12,5 jaar zullen Rik en ik dan eindelijk in het huwelijksbootje stappen, in het bijzijn van Annemie en Diede, met ons lieve kikkertje Mette in gedachten..
Lieve, lieve volgers:
Bedankt voor al het moois dat jullie mij de afgelopen jaren hebben gegeven!
This is not the end, it’s just a new beginning…
Veel liefs, Nathalie
